Podsumowanie projektu 08.12.2022 – Uroczysty Piątek
8.12.2022 dzień podsumowujący cały projekt „ Ciepła Jesień” – czas szybko płynie, dopiero zaczynaliśmy, a już kończymy. Całą grupą uznaliśmy, że najlepszym egzaminem będzie jeżeli sami wszystko przygotujemy i tym razem ugościmy całą nasza kochaną kadrę pracująca w ŚDS. Z samego rana upiekliśmy ciasto, co prawda z niewielką pomocą i pod nadzorem Pań terapeutek, ale z własnej inicjatywy i większość przygotowaliśmy sami, druga grupa sprzątała, trzecia nakrywała do stołu chcieliśmy się wyrobić do naszej stałej godziny rozpoczęcia uroczystości – 10:00. Udało się, wszystko było piękne przygotowane, nasze Panie po prostu były zachwycone, nakryciem, podaniem i smakiem naszego ciasta – pierwsza część egzaminu zaliczona. Drugą bardzo ważną częścią do której też po cichu się przygotowywaliśmy była umiejętność prowadzenia rozmowy, pokazania naszej pewności siebie i otwartości – czego w dużej mierze nauczyliśmy się w trakcie trwania projektu – a więc przełamywanie strachu, że ktoś nas nie wysłucha , że będzie się śmiał. Podczas trwania projektu ugościliśmy tyle osób, tyle ludzi mówiło nam że jest u nas świetna atmosfera, że teraz już nawiązywanie kontaktu, prowadzenie rozmowy czy też wypowiadanie własnego zdania, nie będzie sprawiało nam trudności. Panie były nami oczarowane. Dzień ten był podsumowaniem projektu, dlatego też chcielibyśmy przytoczyć tutaj najważniejsze wnioski oraz nasze odczucia dotyczące wszystkich zajęć. Wracając pamięcią, pierwsze zajęcia dotyczyły żałoby oraz poczucia osamotnienia osób z niepełnosprawnościami po stracie bliskich osób – wtedy też wszyscy zgodnie doszliśmy do wniosku , że osoby z niepełnosprawnościami tak samo jak pełnosprawne osoby przeżywają śmierć bliskich z tą różnicą, że ich dotyka bardziej. Strata opiekuna często wiąże się z przeprowadzką i przeorganizowaniem życia. Jest to duża trudność szczególnie dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zgodni byliśmy też, co do tego, że śmierć należy oswajać , rozmawiać o niej i przygotowywać się do niej bo jest nieodłącznym elementem życia ludzkiego. Kolejne zajęcia dotyczyły, niepełnosprawności w świecie oraz barier jakie napotykają osoby niepełnosprawne, w załatwianiu prostych czynności. Tutaj mogliśmy przeforsować oraz wyrazić swoją opinię dotycząca traktowania osób z niepełnosprawnością – otóż nie jesteśmy dziećmi, czasem potrzebujemy więcej czasu na podjęcie decyzji, czasem urzędnicy muszą wykazać się większą cierpliwością i empatią, ale większość spraw potrafimy załatwić sami. Na zajęciach tych bardzo ważnym było rozróżnienie znaczenia słowa „osób niepełnosprawnych” a „osób z niepełnosprawnością”, bo niepełnosprawność jest cechą, tak jak ktoś jest gruby, rudy czy szatyn i to go nie definiuje w życiu społecznym, tak samo ktoś może być niewidomy, bez nogi, czy z zespołem Dawna, ale też pozostaje człowiekiem, którego należy poznać zanim się go oceni i zaszufladkuje. Cieszymy się, że wreszcie ktoś to powiedział. Idąc dalej, wchodzimy w strefę marzeń, a więc wszystkiego tego co nadaje życiu sens – trzeba przyznać , że wszystkie zebrane osoby stwierdziły, że sami jesteśmy kowalami własnego losu, nie wystarczy marzyć, lecz musimy działać , nie ważne czy zdrowy czy niepełnosprawny jak tylko marzymy, a nie działamy – to nasze marzenia zostają w sferze pragnień. Następne spotkanie dotyczyło strefy miłości u osób niepełnosprawnych, był to bardzo szczególny dla nas temat ponieważ wiele osób wyklucza nas z tej sfery tylko przez niepełnosprawność, a każdy ma prawo do miłości. Spotkanie rodzin i ich wypowiedzi dotyczące ostracyzmu społecznego tylko dlatego, że dbają o dobro osób z niepełnosprawnością w swojej rodzinie – bardzo nami poruszyło. Niestety bardzo często rodziny osób z niepełnosprawnością postrzegane są jako roszczeniowe i problemowe. Uwieńczeniem naszych spotkań był temat aktywności zawodowej, gdzie mogliśmy się pochwalić naszymi pracami oraz przedsiębiorczością, gdyż w tym dniu odbywał się kiermasz.
Wszystkim, którzy zechcieli nas odwiedzić podczas dni otwartych, które odbyły się w ramach projektu „Ciepła Jesień”, bardzo serdecznie dziękujemy. Napawa nas optymizmem to, że dzięki tym spotkaniom, Uczestnicy mogli zmienić punkt widzenia na osoby z niepełnosprawnościami. Pomimo końca projektu, my dalej bardzo serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych i zaciekawionych naszą działalnością, możecie być pewni że Wszystkich ugościmy najlepiej jak umiemy. Lepiej przyjść, zobaczyć jak działamy niż powielać nie prawdziwe informacje.
Na sam koniec z racji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, składamy wszystkim najlepsze życzenia, najważniejsze zdrowia, radości i spokoju w nadchodzącym roku.
